Co roku, w lipcu, wspominamy tragedię pacyfikacji Liszek i Kaszowa. Dziś przedstawiamy fotografię jednej z ofiar - Anny Kolman. Właśnie mija 130. rocznica jej urodzin.

Pochodziła z rodziny Wąsików, nazywanych we wsi Ogórkami. Jej bracia Jan i Wincenty byli z zawodu masarzami. Fach odziedziczyli po ojcu Andrzeju. Urodzona 24 lipca 1890 roku Anna była najmłodszą z rodzeństwa. Przed I wojną światową została żoną pracującego w Liszkach geodety Juliana Kolmana. Niestety, małżonek poległ podczas I wojny światowej. Odtąd sama wychowywała syna Tadeusza.
Podczas II wojny światowej Tadeusz Kolman pracował w Urzędzie Gminy Liszki. Był członkiem Armii Krajowej. Załatwiał fałszywe dokumenty dla osób ukrywających się. Aresztowany podczas pacyfikacji, przeszedł przez piekło tortur. Wstawiła się za nim matka. Niestety, na darmo. Zarówno syn jak i matka zostali zastrzeleni.

Zamieszczona fotografia pochodzi z 1915 roku.

Z okazji 700-lecia Bożego Ciała w Polsce prezentujemy fotografię jednego z ołtarzy procesyjnych z przeszłości. Stał on przy domu państwa Poprawów, z którego pochodzi o. Eugeniusz Machnica OMI. Zdjęcie przedstawia proboszcza lisieckiego, ks. Adolfa Baścika, który błogosławi wiernych Sanctissimum podczas uroczystości Bożego Ciała. Towarzyszy mu m.in. ks. Józef Łuszczek, w latach 1965-1967 wikary w Liszkach, co dość dokładnie pozwala nam datować fotografię.

Dodajmy, że procesja Bożego Ciała zatrzymywała się w tym miejscu przez dziesiątki lat. Dopiero od 2009 roku czwarty ołtarz wznoszony jest przed wejściem do kościoła parafialnego.
Przez długie lata właśnie w domu Wąsików-Machniców-Poprawów, czyli pod numerem 35,  do procesji przygotowywały się dziewczęta noszące feretrony.

Po pięciu latach od ukazania się albumu Liszki - szkice z dziejów, Stowarzyszenie na rzecz Ziemi Lisieckiej może pochwalić się kolejnym osiągnięciem w dziedzinie dokumentowania historii naszej lokalnej ojczyzny - opublikowaniem albumu Kościół parafialny w Liszkach. Wydawcą jest Parafia pw. Św. Mikołaja w Liszkach, a autorami członkowie naszego Stowarzyszenia: Adam Kowalik, autor tekstu, oraz Tadeusz Jajko, który zajął się wyborem i przygotowaniem fotografii. Dodajmy, że wraz z synem Radosławem jest autorem większości z nich.

Książka, zgodnie z pomysłem ks. proboszcza Władysława Szymoniaka, opisuje dzieje kościoła w Liszkach, ukazuje jego wnętrze, wyposażenie, zawiera także wiele informacji na temat działalności proboszczów pracujących w Liszkach w ciągu ostatnich trzech stuleci.

Zachęcamy do nabycia publikacji. Można to uczynić w zakrystii oraz na plebanii.

11 lipca 1909 roku w kościele lisieckim neoprezbiter ks. Kazimierz Rospond odprawił Mszę Świętą prymicyjną. Kapłan ten był młodszym bratem ks. Stanisława Rosponda, wówczas profesora gimnazjum św. Anny (Nowodworka), a od roku 1927 biskupa sufragana krakowskiego.

Kazimierz urodził się 7 marca 1883 roku w Liszkach jako trzecie dziecko Wojciecha Rosponda (w latach I wojny światowej wójta Liszek) i Joanny ze Steczków. Po ukończeniu gimnazjum poszedł w ślady starszego brata i wstąpił do seminarium duchownego. Wiedzę teologiczną zdobywał w latach 1905-1909 na Wydziale Teologicznym UJ. Razem z nim studiował kleryk Paweł Fryc (1884-1942) z Cholerzyna. Obaj święcenia kapłańskie otrzymali z rąk bpa sufragana krakowskiego Anatola Nowaka 4 lipca 1909 roku. Pierwszym miejscem pracy ks. Kazimierza były Kęty. Oprócz pełnienia funkcji wikarego katechizował w miejscowych szkołach powszechnych: męskiej i żeńskiej. Od września 1912 roku zamieszkał w Wadowicach. Tam również uczył religii, najpierw w szkołach powszechnych, a potem w prywatnym gimnazjum żeńskim im. M. Mościckiej. Warto dodać, że Jan Paweł II wspominając wadowickich księży, którzy zaszczepili w nim powołanie kapłańskie, wymieniał także nazwisko ks. Kazimierza Rosponda.

Po wojnie, w latach 1945-49 ks. Kazimierz nadal mieszkał w Wadowicach i uczył religii w miejscowym gimnazjum kupieckim, a na początku lat 50-tych w prywatnej szkole SS. Nazaretanek. Zmarł 19 listopada 1961 roku. Spoczywa w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Liszkach, wraz z rodzicami, bratem bp. Stanisławem i innymi krewnymi.

Poniżej prezentujemy dokument ks. Kazimierza Rosponda uprawniający do przekraczania granicy Generalnej Guberni, która przebiegała przez Wadowice.